Chipata

Deze derde week alweer op weg naar de oostelijke provincies. We bezoeken Chipata een kleinere plaats op 15 km van de grens met Malawi. Ook hier gaan we onze boodschap over de het leningen centrum uitdragen. Eigenlijk zie ik erg op tegen de 2 reisdagen die het met zich mee zal brengen. Maar van de andere kant biedt het natuurlijk ook een uitgelezen mogelijkheid om deze kant van het land te zien. Op de heenweg zien we voor het eerst bergen. Wat me opvalt is dat de meereizende Zambianen ook nog niet in deze plek van Zambia zijn geweest. Op Godwin na die hier vandaan komt gedragen zij zich ook als toeristen. Julius van productmanagement heeft zelfs 2 camera's bij (ik alleen mijn kleine canon = beetje spijt)

Er zijn niet veel plaatsen onderweg dus we kopen vooraf broodjes in. We stoppen bij de brug over de Luangwa river. Aldus de kenners staat er weinig water. Natuurlijk ook wat handel bij de rivier, gedroogde vissen en rieten prullerij te koop.

Na een reis van ongeveer 7 uur komen we aan in Chipata. Ik slaap in het Protea Hotel, een keten met prima hotels.

De volgende ochtend een roadshow. Niet zo uitgebreid als de vorige 2, maar toch een goed opkomst. De boodschap komt goed over. Ook een goede discussie. De mensen zijn overtuigd van de verbeteringen, denk ik. Na afloop de gezamenlijke lunch. We maken ook een groepsfoto. Kijk maar even uit naar het witte gezicht.

Op mijn verzoek gaan we daarna naar het locale kantoor en laten we de verstrekking van een lening zien. Het ziet er niet moeilijk uit. Wat het tijdrovend maakt is bij iedere stap de autorisatie van een manager. De lokale bank is aan vernieuwing toe, zoals blijkt uit de foto van het interieur. Ook voor hier is het ouderwets.

Omdat het te laat is om vandaag terug te rijden brengen we de rest van de dag in Chipata door. In het hotel vanavond in alle rust kunnen skypen. Zelfs vanavond even met mijn tante geskyped. Je bent blijkbaar nooit te oud om te leren.

Gedurende de avond breekt de bui los. Achtereenvolgens valt de tv schotel, internet en vervolgens de elektriciteit uit. De lampen doen het nog wel, maar het wordt een warm nachtje zonder internet.

De volgende dag terug naar Lusaka. Deze keer heb ik wat meer tijd om te kijken. De bergen zijn mooi en we zien ook wat Baobab bomen. We stoppen onderweg nog bij de Petauke Branch. Het is net als het kantoor in Chipata niet het meest moderne kantoor. Weer wachtrijen voor de geldautomaat. Ook binnen nog houten balies. De medewerkers zien er naar uit dat dit ook tot het verleden gaat behoren.

Uiteindelijk komen we pas tegen het eind van de middag terug in Lusaka. We hebben die avond het afscheid van Remco. Dus snel douchen en onze taxichauffeur bestellen mister Pyry. (naam is zoals bij ons Jansen) Pyry is zo ongeveer onze vaste taxidriver. Hij vraagt faire prijzen. In ruil daarvoor vragen wij heb iedere keer weer. Het afscheid van Remco is gezellig. Er zijn veel mensen uit het team waar hij mee samengewerkt heeft. Toespraakjes volgen. Ik heb hoedjes en pollepels voor hem gekocht. Hij gaat de carnaval in Afrikaans tenue vieren en ik vond een hoedje daarbij wel passend. Naast deze aardigheidjes krijgt hij van ons een bon voor deelname aan de 7H loop. Hij heeft een ambitieus plan om hem in 1.15 uur te lopen.

Niet te laat naar huis en nog even een afzakkertje gepakt in zijn appartement. De volgende morgen dan echt het afscheid.

Donderdag en vrijdag zijn weer drukke dagen met veel meetings. De tijd die ik weg ben geweest probeer ik in te halen, maar dat valt nog niet mee. Ook vandaag pasfoto’s maken voor de verlenging van het visum. Aldus de juffrouw van de fotograaf moet Gerrit een jasje aan. Hij is zonder een colbert je het kantoor uitgelopen. Hij moet mijn colbert je maar even aan doen. Dat past natuurlijk niet. Met het jasje om de schouders gedaan gaat hij uiteindelijk toch op de foto. Niemand die het verschil ziet.

Op vrijdag met Rosa naar de immigration. Slapende ambtenaren worden dan weer bewaarheid. Suffig kijken ze me aan en verwijzen je door naar het volgende loket. Al met al ben ik met de lunch en al deze fratsen weer 2 uur onder de pannen. Je moet in Zambia je niet opwinden over dergelijke dingen, en het gewoon maar laten gebeuren.

Alweer mijn 4^e weekend in Zambia. Omdat ik maandag de laatste roadshow in Livingstone heb, ga ik dit weekend de Victoria Falls bezoeken. De andere leden van het team zullen pas op zondag komen dus ik ga op zaterdag alleen. De driver moet met een andere board member toch naar Livingstone, dus we rijden samen. De ochtend is het weer flink regenachtig. De regen komt met tijd en wijlen met bakken uit de lucht. Tien minuren later kan het weer droog zijn, maar de wegen kunnen dergelijke hoeveelheden niet verdragen dus die staan blank met water.

Kafue National Park

Roadshow Kitwe

Afgelopen week heb we onze 2e roadshow gehouden in Kitwe. Het was een hele ervaring op weg naar de Copperbelt. We zijn pas in de loop van de dag vertrokken omdat een van onze medepresentatoren een ongeluk had veroorzaakt. Hij zat op het politiebureau en wij wachtten op zijn vrijlating. We vertrokken daardoor pas laat waardoor we omstreeks half 11 s-avonds in Kitwe aankwamen. Het hotel waar ik wilde overnachten was vol. Het werd dus Pamo Lodge. Een warm bed maar gelukkig geen beestjes op de kamer. 

De presentatie de volgende dag ging goed. Ook zonder onze retail man wisten de mensen van het Loan Center het prima voor elkaar te krijgen. Zoals ik al eerder noemde valt er aan de presentatietechnieken nog wel wat te verbeteren. Maar zeker Francis de 2e man van het Loan Center doet het erg goed. Hij gebruikt de story van de Ganzen (die door samenwerking meer bereiken en in formatie vliegen) als opwarmer ter voorkoming van de afternoon dip.

Donderdag s'-avonds nog even skypen, eten bij Gerrit en naar bed. Flink moe van de vele indrukken en het reizen.

Vrijdag een nieuwe dag. Er wordt hard gewerkt aan het loan center. Er komen nieuwe bureau's en de mensen zijn hier dol op zoetigheid. Omdat er een Taskforce is voor Zesco, zijn er veel tijdelijke mensen. De traditie gebied trakteren op gebak.

Vrijdagavond een BBQ. Arjan is een prima BBQ kok en verrast ons met ribjes, gegrilde groenten en een super lekkere steak.

Zaterdagochtend vertrekken we naar Mukambi Lodge, in het Kafue National Park. Het is een prima plek om te relaxen voor het weekend. Na de kennismaking met Basel en een lekker lunch buffet vertrekken we met de boot. We zien Nijlpaarden, krokodillen, vogels (african Fish eagle), mooie luchten en genieten in het bootje van een drankje. Aansluitend na de boottocht gaan we op onze eerste gamedrive. We hebben een mooie drive, want we zien Puku's, Impala's, Zebra's, Cheeta en black backed Jakhals. Ook hier worden we getrakteerd op de hapje en drankje.

De zonsondergang is mooi, maar nog mooier is de opkomst van de maan. Het is vrijwel volle maan      deze avond en je zag heel mooi rood de maan opkomen. Zeldzaam, dit heb ik nog niet eerder zo gezien. Na een gezellige avond met de bewaker naar onze villa. We slapen gedrieën in de villa, 2 aparte slaapkamers en een gezamenlijke woonkamer.

S-ochtends vroeg gaan we een wandeling doen met bewaking. We spotten olifanten poep en uiteindelijk olifant. Weer veel Puku's we lopen op de terugweg ook nog lang de compound die bij de logde hoort. Er wonen zo'n 100 mensen waarvan 50 kinderen. Er is een school. Ik praat een beetje aan met de mensen. Na het ontbijt een moment om te rusten en weer een stukje te schrijven. Dit park is zeker de moeite waard om nog eens terug te komen.

Roadshow

Vandaag een berichtje over mijn project. Ik heb vandaag met de mensen van het Loan Center waar ik mijn project doe de eerste plenaire sessie met de branches gehad. Een zaal geschikt voor circa 20 mensen werd geleidelijk aan volgepakt tot circa 60 mensen. De dag van tevoren had ik met het team  nog de presentatie doorgesproken en gevraagd of de ruimte op de 14e verdieping beschikbaar was. Dinsdagochtend werd dat expliciet bevestigd. Wat bleek een half uur voor het begin dat de ruimte niet beschikbaar was. Gedacht werd uit te wijken naar een ruimte in het naastgelegen hotel of op de 15e verdieping. Het werd het laatste, in een ietwat te kleine ruimte. De presentaties waren wat wisselend van kwaliteit. Gelikte powerpoint presentaties zoals bij ons zijn er hier wat minder. Men switcht graag van het ene naar het andere document. Voor mijn Rabo collega's kon ik het toch niet nalaten even een foto-tje te maken. Dit alles onder het ook van de president van Zambia mr. Banda.
Morgen ga ik op weg voor mijn 2e roadshow. Die zal plaatsvinden in de Copperbelt, net noorden van Zambia. Ik overnacht dan een keer in Kitwe, als alles volgens plan gaat verlopen....

vrijdag casual day

Afgelopen vrijdag was mijn eerste casual day. Afgelopen week had ik overal op de bureaus al overhemden, polo's en petjes zien liggen in Zanaco rood. Het is de bedoeling dat op vrijdag je die kleding draagt. Het verhoogt de teamspirit zullen we maar zeggen. Ik heb gevraagd om maatje S. Ik kreeg een men overhemd in die maat, dus ik kon er kamers in verhuren. Met een riem erom ging het wel. Vrijdag is ook mijn maat voor de komende periode aangekomen. We zijn gezamenlijk bij de Thai gaan eten in de avond. Een heerlijke maaltijd met garnalen en cashewnoten.

het Zanaco shirt

Zaterdagochtend is het tijd om weer te gaan shoppen. We lopen naar naar het winkelcentrum om iets meer van van de omgeving te leren kennen. De weg is niet moeilijk te vinden en is leuk om te lopen. Verkopers naast de weg die van alles te koop aan bieden. In de superspar is het flink zoeken naar de etenswaren. er is alles te koop, maar je betaalt wel de hoofdprijs. Ik wil gaan voor lasagne, want we hebben hier een oven. Ik heb de heren uitgenodigd voor het avondeten. Daarna heeft Remco een feest georganiseerd. Er komen zo'n 10 Zambianen omstreeks 20.00 uur. Eerst indrinken, en daarna gaan we naar een club. De Zambianen zijn goede dansers bijzonder om mee te maken.
Natuurlijk zondagochtend uitslapen. Omstreeks 9 uur ben ik toch weer wakker. Na een licht ontbijtje, op naar de sportschool. Ik heb dit weekend nog niet gelopen, dus het begint weer te kriebelen. Tijdens het lopen ( 1uurtje) ga ik op de loopband bergje op met een intervalprogramma. Gezien de temperatuur ben je na een uurtje echt drijfnat. Douchen, omkleden en kennis maken met de andere poetsdames. De dames doen naast de afwas, schoonmaken en de was een heleboel goeds. Ze ruimen ook de doodgetrapte kakkerlakken op die ik toch wel af en toe tegenkom.

Vanmiddag staat een voetbalwedstrijd van Zanacoteam op het programma. Met de taxi naar het stadion en genieten maar. Zanaco speelt tegen een club uit Mozambique en ze winnen met 3-0. Een leuke wedstrijd om te zien, en natuurlijk ik mijn camera mee. Na de wedstrijd kijjken we nog naar het spel van de jeugd met een van plastic zakken gemaakte bal. Al met al weer een leuke dag. Remco voetbalt mee met de jongens.

werkomgeving

Vandaag heb ik mijn fotocamera maar een mee naar het werk genomen. Unplugged werken (voor de insiders) is bij Zanaco nog niet doorgedrongen. Iedereen heeft zijn eigen bureau met ladenblok. Alles nog uitprinten op papier. Dichte deuren, vooral bij de managers. Duidelijke hiërarchie. Ik heb een collega gevraagd ook mij maar eens op de foto te zetten.

Het gebouw van Zanaco is 17 verdiepingen. De spoorlijn loopt er onderlangs.Een paar keer per dag komt er een trein. Daarna wordt zoals in veel ontwikkelingslanden het spoor als looppad en handelsplaats gebruikt. De trein rijdt nog geen 50 km per uur.

de eerste werkweek

Maandag ben ik begonnen met mijn eerste werkweek. Ik wordt opgehaald door een driver van Zanaco. Stipt om 7.10 uur staat hij voor het appartement. Als je vroeg vertrekt ben je ook vroeg op kantoor. Meestal ben ik omstreeks half 8 geïnstalleerd.
Het heeft even geduurd om met de tradities van hier kennis te maken. De mensen gebruiken niet bij ieder overleg koffie of thee. Geen wacht rijen bij de koffie. Er is een keukentje waar een waterkoker staat en een magnetron. Je kan zelf een mok meenemen evenals je koffie en je thee. Het duurde even voordat ik ontdekt had wat de bedoeling was. Ook hier geen kantine met lekkere salades. Wel een subway met lekkere broodjes (alleen wit) en vandaag gelunched bij een Indier.
Om het toilet netjes te houden gebruiken de dames een sleutelsysteem. Officieel om te voorkomen dat het wc papier gestolen wordt. Het voordeel hiervan is dat je inderdaad een nette wc hebt. Wat mij ook erg opviel was de Macro verpakkingen condooms die op het hoge muurtje van de toilet staan. Ook op andere verdiepingen heb ik ze gezien, dus blijkbaar stelt de bank die ter beschikking ter voorkoming van zwangerschappen en AIDS. De wc wordt met een boenmachine opgewreven, door de dame die op onze verdieping de boel schoonhoudt en naar believen lunches voor je haalt.
Maandag aan het eind van de dag heb ik mijn eerste maaltijd in Zambia gemaakt. Ik vond het heerlijk om te koken, al was het wel even de weg zoeken. Ondertussen probeerde ik te skypen en kwam ook nog de man van de housekeeping een safe in mijn kast maken. Normaal kunnen vrouwen veel tegelijkertijd, maar ik kreeg toch wel wat de zenuwen om het eten op tijd op tafel te krijgen. Ik had namelijk om 19.30 uur afgesproken met Remco. Gelukkig kon hij mijn eten waarderen.

Bijschrift toevoegen

huiskamer appartement

weekend

Na het werk op vrijdag zijn we een borrel gaan drinken. Een maal per maand komen de nederlanders in Zambia bijeen voor een borrel. Iedereen is welkom. Het bood mij de gelegenheid om een aantal nieuwe collega's van Zanaco nader te leren kennen. Daarnaast ook veel andere mensen ontmoet.

Ik had een leuk gesprek met Laurence, een nederlandse boer die mij vertelde hoe het boeren in Zambia gaat. Hij heeft een farm met stieren en tabak, maar moet een andere baan erbij nemen om het hoofd boven water te kunnen houden. Financieringen aan dergelijk boeren gaan meestal aan een groep boeren. Hij gaf aan de de nederlandse aanpak van financieren hier niet werkt. Misschien heb ik later nog tijd om een keer bij hem op de farm te gaan kijken. Hij woont echter op flinke afstand van Lusaka en daarvan is 30 km onverhard.

Na het eten van wat Wraps per taxi terug naar het Pamodzi. Mijn laatste dagje daar, morgen ga ik lijken bij het appartement.

Voor het Pamodzi staat Richard een schitterende portier. Momenteel heb ik een mentor op afstand die meekijkt met mij foto's en er feedback op geeft. (Wim) Mijn thema voor het project is het fotograferen van mensen aan het werk. Vanochtend ben ik begonnen met Richard en de zwembad man. Beide dankbare mensen om te fotograferen.

Natuurlijk ook het hotel erop gezet evenals weer wat zelfportretten.

Om 10 uur afgesproken met Yunus, de eigenaar van het appartementen complex. Ik bekijk samen met de bedrijfsleidster een appartement en besluit hier mijn intrek te nemen. Ik moet nog wat foto's maken maar dat komt later wel.

De Zanco chauffeur pikt ons om 11.00 uur op om ons naar Protea hotel Safari Logde in Chisamba te brengen. Ongeveer 30 km ten noorden van Lusaka. Het kost ruim een uur om er te komen. We komen in de buitenwijken van Lusaka zelfs in de file. De politie controleert of mensen hun motorrijtuigenbelasting betaald hebben.

De lodge is een paradijsje. Gelegen aan een meer, koud drankje en mooie kamer/ bungalow. We gaan wandelen en zien gekooide leeuwen. Ze liggen rustig in de zon te relaxen. Wild is er niet veel te zien, door het hoge gras. We wandelen door naar het dichtstbijzijnde dorpje. Daar leid een vrijwilliger uit het weeshuis ons rond. Op de achtergrond klinkt muziek. Er is een vrouwenfeest aan de gang, waar we kunnen gaan kijken. Big mama is aan het dansen. Ook magere mama en dames van alle leeftijden. Ik dans even mee wat natuurlijk tot hilariteit leidt.

Terug naar de lodge lopen we nog weer langs de leeuwen. Ze zijn op een andere plek gaan liggen dichter bij het hek. Ik kan ze nu rustig voor de lens nemen. Ze nemen hun gemakje. Ze wassen zich als een kat, gapen wat en poseren rustig voor mij. Mooie foto's gemaakt.

Na een lekker bad en wat rust naar het avondeten. Het buffet is super. Ik een mijn eerste happen N'chima. Het is gemaakt van mais en is de Zambiaanse aardappel. Ook  het toetjesbuffet mag er zijn.

Zondagochtend mijn eerste hardloopervaring in Zambia. Ja loopmaatjes jullie kunnen jaloers zijn. Met een temperatuur van 20 graden en een lekker zonnetje ben ik naar de campound gelopen waar we gisteren gedanst hebben. Je vraagt je soms af waarom je hardloopt. Een ervaring als deze, lopen in de vrije natuur in Zambia is een bijzondere ervaring. Hopelijk gaat het me de komende weekenden ook lukken om te trainen in zo'n mooie omgeving.

Na een lekker bad het ontbijtbuffet. Weer zo'n topbuffet. Er komt een Wildebeast op een paar meter afstand. Hij wordt gevoerd. Ook mooie gele vogeltjes sieren onze ontbijttafel.

de aankomst

Mijn eerste dag zit er op. Na een erg voorspoedige reis ben ik aangekomen in Zambia. Op de luchthaven wachtte mij een bijzondere ontvangst. Wat speciaal voor mij (;-) hadden ze een klas met schoolkinderen klaargezet om mij toe te zingen. Er werd erg enthousiast gejuigd en de stemming zat er goed in. Zambia is echt een land waar je welkom bent.

Zowaar stond de chauffeur ook nog klaar om me op te halen. Na het wisselen van wat dollars en de verplichte foto op naar het Taj Pamodzi hotel. Het hotel is prima de luxe. Na het uitpakken van de koffers spreek ik met de chauffeur af om om 14.00 uur bij Zanaco te zijn.

Ook bij Zanaco wordt ik hartelijk ontvangen. Tom Borghols en Godwin laten me meteen een groot aantal afdelingen zien. Natuurlijk ga ik alle namen niet onthouden. Maar het begin is gemaakt.

Ik spreek ook meteen met Remco, we gaan vanavond meteen samen eten, zodat we verder kennis kunnen maken.

Voor wat betreft meteen een boel stukken en morgen mijn eerste Project Baord. Ik zie nu al wel dat ik me niet ga vervelen de komende tijd!!

De Voorbereidingen

De afgelopen week ben ik al druk bezig geweest met de voorbereidingen. Het was een hele toer om ervoor te zorgen dat ik iedereen die ik nog wilde spreken in mijn agenda gepland kreeg. Ook nog de laatste inkopen doen. Naar Meditel voor de inentingen en malaria advies. gelukkig ging dat allemaal snel. ik maak van de gelegenheid gebruik om ook nog wat foto's te maken voor als ik heimwee krijg.
Afgelopen weekend ben ik samen met Frank naar Amsterdam geweest. Het was erg gezellig. We hebben lekker gegeten. De tentoonstelling in de nieuwe kerk was schitterend. Ook zijn we in het Paleis op de Dam geweest. Leuk om te zien hoe dat eruit ziet.
Vandaag is dan de dag van vertrek. Ik ben gisterenavond nog laat bezig geweest met inpakken. Nu nog zorgen dat iedereen die er om gevraagd heeft de link van deze Blog krijgt. Ik weet niet of het lukt, maar ga het gewoon doen. De laatste mails nog doen vanochtend. Naar het vliegveld in de loop van de middag. Vanavond omstreeks half 9 onderweg naar het avontuur.