Chipata

Deze derde week alweer op weg naar de oostelijke provincies. We bezoeken Chipata een kleinere plaats op 15 km van de grens met Malawi. Ook hier gaan we onze boodschap over de het leningen centrum uitdragen. Eigenlijk zie ik erg op tegen de 2 reisdagen die het met zich mee zal brengen. Maar van de andere kant biedt het natuurlijk ook een uitgelezen mogelijkheid om deze kant van het land te zien. Op de heenweg zien we voor het eerst bergen. Wat me opvalt is dat de meereizende Zambianen ook nog niet in deze plek van Zambia zijn geweest. Op Godwin na die hier vandaan komt gedragen zij zich ook als toeristen. Julius van productmanagement heeft zelfs 2 camera's bij (ik alleen mijn kleine canon = beetje spijt)

Er zijn niet veel plaatsen onderweg dus we kopen vooraf broodjes in. We stoppen bij de brug over de Luangwa river. Aldus de kenners staat er weinig water. Natuurlijk ook wat handel bij de rivier, gedroogde vissen en rieten prullerij te koop.

Na een reis van ongeveer 7 uur komen we aan in Chipata. Ik slaap in het Protea Hotel, een keten met prima hotels.

De volgende ochtend een roadshow. Niet zo uitgebreid als de vorige 2, maar toch een goed opkomst. De boodschap komt goed over. Ook een goede discussie. De mensen zijn overtuigd van de verbeteringen, denk ik. Na afloop de gezamenlijke lunch. We maken ook een groepsfoto. Kijk maar even uit naar het witte gezicht.

Op mijn verzoek gaan we daarna naar het locale kantoor en laten we de verstrekking van een lening zien. Het ziet er niet moeilijk uit. Wat het tijdrovend maakt is bij iedere stap de autorisatie van een manager. De lokale bank is aan vernieuwing toe, zoals blijkt uit de foto van het interieur. Ook voor hier is het ouderwets.

Omdat het te laat is om vandaag terug te rijden brengen we de rest van de dag in Chipata door. In het hotel vanavond in alle rust kunnen skypen. Zelfs vanavond even met mijn tante geskyped. Je bent blijkbaar nooit te oud om te leren.

Gedurende de avond breekt de bui los. Achtereenvolgens valt de tv schotel, internet en vervolgens de elektriciteit uit. De lampen doen het nog wel, maar het wordt een warm nachtje zonder internet.

De volgende dag terug naar Lusaka. Deze keer heb ik wat meer tijd om te kijken. De bergen zijn mooi en we zien ook wat Baobab bomen. We stoppen onderweg nog bij de Petauke Branch. Het is net als het kantoor in Chipata niet het meest moderne kantoor. Weer wachtrijen voor de geldautomaat. Ook binnen nog houten balies. De medewerkers zien er naar uit dat dit ook tot het verleden gaat behoren.

Uiteindelijk komen we pas tegen het eind van de middag terug in Lusaka. We hebben die avond het afscheid van Remco. Dus snel douchen en onze taxichauffeur bestellen mister Pyry. (naam is zoals bij ons Jansen) Pyry is zo ongeveer onze vaste taxidriver. Hij vraagt faire prijzen. In ruil daarvoor vragen wij heb iedere keer weer. Het afscheid van Remco is gezellig. Er zijn veel mensen uit het team waar hij mee samengewerkt heeft. Toespraakjes volgen. Ik heb hoedjes en pollepels voor hem gekocht. Hij gaat de carnaval in Afrikaans tenue vieren en ik vond een hoedje daarbij wel passend. Naast deze aardigheidjes krijgt hij van ons een bon voor deelname aan de 7H loop. Hij heeft een ambitieus plan om hem in 1.15 uur te lopen.

Niet te laat naar huis en nog even een afzakkertje gepakt in zijn appartement. De volgende morgen dan echt het afscheid.

Donderdag en vrijdag zijn weer drukke dagen met veel meetings. De tijd die ik weg ben geweest probeer ik in te halen, maar dat valt nog niet mee. Ook vandaag pasfoto’s maken voor de verlenging van het visum. Aldus de juffrouw van de fotograaf moet Gerrit een jasje aan. Hij is zonder een colbert je het kantoor uitgelopen. Hij moet mijn colbert je maar even aan doen. Dat past natuurlijk niet. Met het jasje om de schouders gedaan gaat hij uiteindelijk toch op de foto. Niemand die het verschil ziet.

Op vrijdag met Rosa naar de immigration. Slapende ambtenaren worden dan weer bewaarheid. Suffig kijken ze me aan en verwijzen je door naar het volgende loket. Al met al ben ik met de lunch en al deze fratsen weer 2 uur onder de pannen. Je moet in Zambia je niet opwinden over dergelijke dingen, en het gewoon maar laten gebeuren.

Alweer mijn 4^e weekend in Zambia. Omdat ik maandag de laatste roadshow in Livingstone heb, ga ik dit weekend de Victoria Falls bezoeken. De andere leden van het team zullen pas op zondag komen dus ik ga op zaterdag alleen. De driver moet met een andere board member toch naar Livingstone, dus we rijden samen. De ochtend is het weer flink regenachtig. De regen komt met tijd en wijlen met bakken uit de lucht. Tien minuren later kan het weer droog zijn, maar de wegen kunnen dergelijke hoeveelheden niet verdragen dus die staan blank met water.