Weekend Lusaka

Deze keer geen grootse plannen voor het weekend. Behalve een afspraak om morgen op pad te gaan voor een Afrikaanse jurk met Francisca heb ik niet veel plannen. De verwachtingen voor het weer zijn ook niet al te best. Gisteren tijdens het kopen van de stof voor mijn jurk, werden we al verrast door een bui. Ik bel natuurlijk weer mister Pyry onze taxidriver om naar de compound te gaan. Mateo Police voor de Otis supermarkt is het punt waar we afspreken. Lusaka heeft verschillende buitenwijken waar veel mensen wonen. Deze buitenwijken zijn landelijk gelegen gebieden, met ieder hun eigen markt, kerken en gemeenschappen. In de markt van Mateo zit het kleermakertje waar ik moet zijn. Samen met Francisca zoek ik een patroon uit en wordt ik de maat genomen.

Zodra we klaar zijn breekt buiten de bui los. Het komt met bakken uit de lucht. Gelukkig heb ik Pyry gevraagd om te wachten. We vluchten dan ook snel de taxi in om naar het huis van Francisca te rijden. Het is de moeite waard te zien hoe een 'gewone' Zambiaanse woont. Ze heeft een prima huis, maar in onze ogen is het toch erg eenvoudig. Ondertussen veranderd de omgeving met de wegen in een modderpoel / rivier. Het water stroomt over de weg, en de kinderen spelen in de plassen. Het is vandaag internationale jeugddag. Zoals dinsdag zijn er weer allerlei marsen gepland, maar daar zal gezien de regen niet veel van terecht zijn gekomen.  Ik snap nu ook waarom het malaria probleem hier zo groot is. Na de buien blijft het water hier tijden staan. De wegen zijn onverhard met diepe kuilen. Het duurt dagen voor dat water weg is en in het regenseizoen blijft het nog wel even staan. Alle tijd voor de malariamug om zich voort te planten.

Ik geniet van het tochtje met de taxi en ga terug naar de stad. Ik zorg dat Francisca bij haar school komt. Ja als dame van mijn leeftijd gaat ze nog naar school en studeert vakken als economie en filosofie. De taxi zet mij af bij Manda Hill, het meest luxe winkelcentrum van Zambia. Ik slenter langs de winkels en eet een broodje Subway. Uiteindelijk doe ik bij de Shopwrite mijn boodschappen, weer een nieuwe supermarkt waardoor je eindeloos moet zoeken. De rijen bij de kassa zijn niet al te lang, maar het duurt eindeloos. Als er iemand wil pinnen, moet er eerst een apparaat geregeld worden. De juffrouw van de kassa kijkt erg hulpeloos. Plastic geld is hier in Zambia nog niet doorgedrongen. Met creditkaart betalen laat je ook wel uit je hoofd, want je betaalt  5,5 of 6% extra.
S-avonds een hapje eten met Gerrit bij Rapsody's. Een steak, maar niet echt super.
Op zondagochtend hebben we afgesproken om naar de kerk te gaan met Alex, onze Zanaco driver. Zoals ik al eerder heb genoemd heeft iedereen hier meerdere banen. Alex is naast onze chauffeur ook priester bij de Apostolische Kerk. Hij heeft 13 kerken onder zich. Vandaag komt een belangrijke apostel naar zijn kerk.

Ook het tochtje er naar toe is weer een belevenis op zich. Hij geeft steeds toelichting op de verschillende compounds die we passeren. Eerst Chipata vervolgens komen we aan bij Kabanana. Hij vertelt dat hier vroeger een bananenplantage was, vandaar de naam. De kerk is eenvoudig, maar er staan al mensen buiten te wachten. Wij worden als gasten naar binnen geloosd en op de eerst rij neergezet, naast alle belangrijke mannen. De mannen lopen allemaal in zwart pak. De vrouwen ook in zwart wit. Gelukkig hebben we onze kleding aangepast. Gerrit met jasje en ik heb ook zwart wit aan, al ben ik wel met een broek. Tijdens de dienst wordt veel gezongen. Ook wordt alles twee keer gezegd in het engels en in het lokale dialect. Tijdens de dienst worden mensen in de kerk opgenomen, baby's en kinderen. Het gaat door handoplegging van de apostel. Bij het afscheid nemen worden we uitdrukkelijk bedankt met naam en toenaam door de apostel. Dan komt het afscheidsritueel.

De apostel wordt uitgezwaaid en wij moeten achter hem aan. In een lange rij schudden we eindeloos handen. Sommige wensen het ensja plus klappen als het plaatselijke groeten. We fotograferen vervolgens nog de hele rij belangrijke mannen en de drie koren. (mannen, vrouwen en kinderen) Het is een geweldige belevenis, die ik niet snel zal vergeten. Op de terugweg stoppen we nog even bij Chipata. De mensen op de markt zijn niet echt in voor een foto. Dus maken we wat overzichtsplaatjes en rijden we door naar Arcades, voor de zondag markt.

We zijn inmiddels toe aan een drankje en lunch. Het marktje is een belangrijke souvenirmarkt. Hij wordt elke zondag gehouden en ik was er nog niet geweest. Er spelen wat jongelui op eigengemaakte gitaars. Super om te zien wat je met wat creativiteit zelf kunt doen. Vervolgens breekt de regenbui weer los. Die houdt ook niet meer op voor vandaag. Echt met bakken komt het uit de lucht. Je wil nog maar een ding, naar binnen en een lekker drankje. Vanmiddag komt Julius voor een lesje Photoshop. Ik leg hem wat basisbeginselen uit, aan de hand van wat foto's. Hij gaat heel tevreden naar huis.
Helaas is door de regen het hele weekend het internet weer down. Ook vrijdag op kantoor al geen internet. Heel vervelend als je toch echt contact wil houden met het thuisfront. Er is een oom van ons overleden, iedere keer als we in het buitenland zijn gebeurd het weer. Deze keer is het precies in de week dat mijn vader vorig jaar overleed. Ik ben toch regelmatig met mij gedachten bij hem en mis hem. Het valt ook samen met de verjaardag van mijn schoonmoeder, dus genoeg beweging aan het thuisfront.